ای مردهٔ تکلف از کیف و کم برون آ

گاهی به رغم دانش ، دیوانه هم برون آ

تا ازگلت جز ایثار رنگی دگر نخندد

سرتا قدم چو خورشید دست کرم برون آ

تنزیه بی نیاز است از انقلاب تشبیه

گو برهمن دو روزی محو صنم برون آ

صدشمع ازین شبستان درخود زدآتش ورفت

ای خار پای همت زینسان تو هم برون آ

در عرصهٔ تعین بی راستی ظفر نیست

هرجا به جلوه آیی با این علم برون آ

شمع بساط غیرت مپسند داغ خفت

سربازی آنقدر نیست ثابت قدم برون آ

چون اشک چشم حیران بشکن قدم به دامان

تا آبرو نریزی از خانه کم برون آ

شرم غروراعمال آبی نزد به رویت

ای انفعال کوثر یک جبهه نم برون آ

بار خیال اسباب برگردن حیا بند

تا دوش خم نبینی مژگان به خم برون آ

اثبات شخص فطرت بی نفی وهم سهل است

چون خامه چیزی ازخود باهر رقم برون آ

بیدل زقید هستی سهل است بازجستن

گر مردی اختیاری رو از عدم برون آ